Siz bir ömür beklediniz diye gelmez size sevdiginiz. Bi kere söyleyemediyseniz derdinizi çaresi yok içinizde bitmeyen bi umut bekler durusunuz. Herhangi bi yerde karsılasmazsınız. Çarpısıp yere saçılan kitapları toplarken de baslamaz hikayeniz. Küçük mucizeler olmaz hayatta. Sizin Uyanmak  için sebebiniz kalmadı diye bitmez hayat. Günes dogar, batar, sonra yeniden dogar. mevsimler degisir. Herkes degisir. Sizin yalnızlıgınız degismez. Çünkü siz hatayı en basinda yaptınız. Simdi caresi yok yarın da uyanacaksınız öbür günde sonraki günde… İçinizde kocaman bi bosluk yasama sebebiniz kalmamis ne zamandan beri böyleydi diye soracaksınız kendinize. Cevabı yok. Ne zaman biter? Bilen yok. Hep böyle kalacak gibi gelecek karanlıkta çagırıp dururacaksınız gelsin, o kurtarsın bitsin diye. Duyması imkansız! Baskaları duyacak Kabul etmek imkansız! Kendi kendinize öyle dipsiz, karanlık bi kuyuya düstünüz ki bosuna bagırmayın artık ordan çıkmak imakansız !